сяме́йны, -ая, -ае.

1. гл. сям’я.

2. Які мае сям’ю (у 1 знач.), не адзінокі.

С. чалавек.

3. Прызначаны для сям’і.

С. вечар у клубе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяме́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяме́йны сяме́йная сяме́йнае сяме́йныя
Р. сяме́йнага сяме́йнай
сяме́йнае		 сяме́йнага сяме́йных
Д. сяме́йнаму сяме́йнай сяме́йнаму сяме́йным
В. сяме́йны (неадуш.)
сяме́йнага (адуш.)		 сяме́йную сяме́йнае сяме́йныя (неадуш.)
сяме́йных (адуш.)
Т. сяме́йным сяме́йнай
сяме́йнаю		 сяме́йным сяме́йнымі
М. сяме́йным сяме́йнай сяме́йным сяме́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сяме́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяме́йны сяме́йная сяме́йнае сяме́йныя
Р. сяме́йнага сяме́йнай
сяме́йнае		 сяме́йнага сяме́йных
Д. сяме́йнаму сяме́йнай сяме́йнаму сяме́йным
В. сяме́йны (неадуш.)
сяме́йнага (адуш.)		 сяме́йную сяме́йнае сяме́йныя (неадуш.)
сяме́йных (адуш.)
Т. сяме́йным сяме́йнай
сяме́йнаю		 сяме́йным сяме́йнымі
М. сяме́йным сяме́йнай сяме́йным сяме́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сяме́йны

1. прил., в разн. знач. семе́йный;

с. чалаве́к — семе́йный челове́к;

с. абе́д — семе́йный обе́д;

~нае жыццё — семе́йная жизнь;

2. прил., перен. семе́йственный;

с. адно́сіны — семе́йственные отноше́ния;

3. в знач. сущ. семе́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяме́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае сям’ю (у 1 знач.), не адзінокі. [Павел Іванавіч:] — Сямейны чалавек [шафёр] ужо: жонка і двое дзяцей. Кулакоўскі. / у знач. наз. сяме́йны, ‑ага, м.; сяме́йная, ‑ай, ж. Дом адпачынку для сямейных.

2. Які мае адносіны да сям’і (у 1 знач.); звязаны з сям’ёй, з жыццём сям’і. Сямейнае выхаванне. Сямейны альбом. Сямейнае шчасце. Сямейная сцэна. □ Ад бабкі-старожкі Лабановіч збольшага ведаў сямейнае жыццё пана падлоўчага. Колас. [Вера Адамаўна] паехала ад нас па сямейных абставінах. Ермаловіч. У той жа дзень склікана была сямейная нарада. Крапіва. // Прызначаны для сям’і. Куцця была толькі асноваю сямейнай вячэры. Якімовіч. Там [у райкоме] сказалі, што ёсць свабодная сямейная пуцёўка на курорт. Кірэйчык. // перан. Прыветны, унутраны, дамашні. Сямейныя справы. □ Віктар неяк нечакана пераключыўся з сямейнай на літаратурную гаворку. Кавалёў.

3. Які грунтуецца на сямейнасці (у 2 знач.). Сямейны падыход у падборы кадраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяме́йны Famíli¦en-, familiär;

сяме́йны чалаве́к Famíli¦envater m -s, -väter;

сяме́йнае жыццё Famíli¦enleben n -s;

сяме́йнае ко́ла Famílienkreis m -es;

сяме́йныя абста́віны Famíli¦enverhältnisse pl;

сяме́йныя спра́вы Famíli¦enangelegenheiten pl;

сяме́йнае стано́вішча Famíli¦enstand m -(e)s;

па сяме́йных абста́вінах канц aus familiären Gründen;

ён сяме́йны чалаве́к er hat Famíli¦e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сям’я́, -і́, мн. се́м’і і (з ліч. 2, 3, 4) сям’і́, сяме́й і се́м’яў, ж.

1. Група блізкіх сваякоў, якія жывуць разам і звязаны агульнасцю побыту, узаемнай дапамогай, маральнай і прававой адказнасцю.

Вялікая с.

Мадэль сям’і.

2. перан., каго або якая. Група людзей, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі.

Студэнцкая с.

3. Група жывёл, птушак, якая складаецца з самца, адной або некалькіх самак і дзіцянят, што жывуць разам, а таксама група некаторых жывёлін або раслін аднаго віду.

С. мядзведзяў.

С. бяроз.

○

Сям’я моў — у лінгвістыцы: група роднасных моў.

|| памянш. сяме́йка, -і, ДМ -ме́йцы, мн. -і, -ме́ек, ж. (да 1 знач.).

|| прым. сяме́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асабі́ста-сяме́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асабі́ста-сяме́йны асабі́ста-сяме́йная асабі́ста-сяме́йнае асабі́ста-сяме́йныя
Р. асабі́ста-сяме́йнага асабі́ста-сяме́йнай
асабі́ста-сяме́йнае		 асабі́ста-сяме́йнага асабі́ста-сяме́йных
Д. асабі́ста-сяме́йнаму асабі́ста-сяме́йнай асабі́ста-сяме́йнаму асабі́ста-сяме́йным
В. асабі́ста-сяме́йны (неадуш.)
асабі́ста-сяме́йнага (адуш.)		 асабі́ста-сяме́йную асабі́ста-сяме́йнае асабі́ста-сяме́йныя (неадуш.)
асабі́ста-сяме́йных (адуш.)
Т. асабі́ста-сяме́йным асабі́ста-сяме́йнай
асабі́ста-сяме́йнаю		 асабі́ста-сяме́йным асабі́ста-сяме́йнымі
М. асабі́ста-сяме́йным асабі́ста-сяме́йнай асабі́ста-сяме́йным асабі́ста-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шлю́бна-сяме́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шлю́бна-сяме́йны шлю́бна-сяме́йная шлю́бна-сяме́йнае шлю́бна-сяме́йныя
Р. шлю́бна-сяме́йнага шлю́бна-сяме́йнай
шлю́бна-сяме́йнае		 шлю́бна-сяме́йнага шлю́бна-сяме́йных
Д. шлю́бна-сяме́йнаму шлю́бна-сяме́йнай шлю́бна-сяме́йнаму шлю́бна-сяме́йным
В. шлю́бна-сяме́йны (неадуш.)
шлю́бна-сяме́йнага (адуш.)		 шлю́бна-сяме́йную шлю́бна-сяме́йнае шлю́бна-сяме́йныя (неадуш.)
шлю́бна-сяме́йных (адуш.)
Т. шлю́бна-сяме́йным шлю́бна-сяме́йнай
шлю́бна-сяме́йнаю		 шлю́бна-сяме́йным шлю́бна-сяме́йнымі
М. шлю́бна-сяме́йным шлю́бна-сяме́йнай шлю́бна-сяме́йным шлю́бна-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

індывідуа́льна-сяме́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. індывідуа́льна-сяме́йны індывідуа́льна-сяме́йная індывідуа́льна-сяме́йнае індывідуа́льна-сяме́йныя
Р. індывідуа́льна-сяме́йнага індывідуа́льна-сяме́йнай
індывідуа́льна-сяме́йнае		 індывідуа́льна-сяме́йнага індывідуа́льна-сяме́йных
Д. індывідуа́льна-сяме́йнаму індывідуа́льна-сяме́йнай індывідуа́льна-сяме́йнаму індывідуа́льна-сяме́йным
В. індывідуа́льна-сяме́йны (неадуш.)
індывідуа́льна-сяме́йнага (адуш.)		 індывідуа́льна-сяме́йную індывідуа́льна-сяме́йнае індывідуа́льна-сяме́йныя (неадуш.)
індывідуа́льна-сяме́йных (адуш.)
Т. індывідуа́льна-сяме́йным індывідуа́льна-сяме́йнай
індывідуа́льна-сяме́йнаю		 індывідуа́льна-сяме́йным індывідуа́льна-сяме́йнымі
М. індывідуа́льна-сяме́йным індывідуа́льна-сяме́йнай індывідуа́льна-сяме́йным індывідуа́льна-сяме́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)