Сялецкая Успенская царква

т. 15, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сяле́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяле́цкі сяле́цкая сяле́цкае сяле́цкія
Р. сяле́цкага сяле́цкай
сяле́цкае
сяле́цкага сяле́цкіх
Д. сяле́цкаму сяле́цкай сяле́цкаму сяле́цкім
В. сяле́цкі (неадуш.)
сяле́цкага (адуш.)
сяле́цкую сяле́цкае сяле́цкія (неадуш.)
сяле́цкіх (адуш.)
Т. сяле́цкім сяле́цкай
сяле́цкаю
сяле́цкім сяле́цкімі
М. сяле́цкім сяле́цкай сяле́цкім сяле́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рамень Вялікі балотны лес (вв. Сялецкая і Ушакі Крыч. Меер, 1786, 121, 122, «Наш край», 1926, № 8— 9 (11—12), 19). Параўн.: рамение ’лес па краю раллі’ (Сразн. III, 65).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сяльцо́ Фальварак; маёнтак, ферма, бровар, віла (XVIII — пач. XX ст.). Тое ж сялцо, сяле́ц.

в. Сяльцо Люб., в. Балонаў Сялец Бых., р. Сялец — л. пр. Дняпра, сялцо Дужаўшчына (в. Дужаўшчына) Чав., сялцо Лапацічы (в. Лапацічы), сялцо Гіжэнка (в. Гіжэнка) Слаўг. (1783 ЦДАСА, ф. 1355, Межавы архіў, спр. 11, Магілёўская губ., Старабыхаўскі пав.), в. Сялецкая Крыч. (Меер, 1786, 121).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)