Сяле́цкае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Сяле́цкае
Р. Сяле́цкага
Д. Сяле́цкаму
В. Сяле́цкае
Т. Сяле́цкім
М. Сяле́цкім

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Сялецкае

т. 15, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сяле́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяле́цкі сяле́цкая сяле́цкае сяле́цкія
Р. сяле́цкага сяле́цкай
сяле́цкае		 сяле́цкага сяле́цкіх
Д. сяле́цкаму сяле́цкай сяле́цкаму сяле́цкім
В. сяле́цкі (неадуш.)
сяле́цкага (адуш.)		 сяле́цкую сяле́цкае сяле́цкія (неадуш.)
сяле́цкіх (адуш.)
Т. сяле́цкім сяле́цкай
сяле́цкаю		 сяле́цкім сяле́цкімі
М. сяле́цкім сяле́цкай сяле́цкім сяле́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)