сякля

Том: 33, старонка: 160.

img/33/33-160_0939_Сякля.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ся́кля ’ез’, ’праломка’ (лід., Сл. ПЗБ), сяклі́ ’перагародка рэчкі нератам’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). З літ. sė̃klius ’мель’ (Сл. ПЗБ, 5, 68).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)