сядзе́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Асоба, якая даглядае цяжкахворых (звычайна малодшага медыцынскага персаналу).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сядзе́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сядзе́лка сядзе́лкі
Р. сядзе́лкі сядзе́лак
Д. сядзе́лцы сядзе́лкам
В. сядзе́лку сядзе́лак
Т. сядзе́лкай
сядзе́лкаю		 сядзе́лкамі
М. сядзе́лцы сядзе́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сядзе́лка ж. сиде́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сядзе́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Асоба малодшага медыцынскага персаналу, якая даглядае цяжкахворых. Прыпадачны ўдарыўся аб раму галавой .. і ўпаў на памост. Яго схапілі сядзелкі і хто мацней з чырвонаармейцаў, паклалі на ложак. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сядзе́лка ж Kránkenpflegerin f -, -nen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сиде́лка сядзе́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

sitter [ˈsɪtə] n.

1. нату́ршчык; нату́ршчыца; мадэ́ль

2. ня́нька, сядзе́лка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

carer [ˈkeərə] n. сядзе́лка (тая, што даглядае хворага, састарэлага, інваліда, асабліва дома)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wártefrau

f -, -en саніта́рка, сядзе́лка, ня́ня

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sitter

[ˈsɪtər]

n.

1) ня́нька, сядзе́лка f.

2) квакту́ха f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)