сябро́ўскі, -ая, -ае.

1. гл. сябар.

2. Заснаваны на сяброўстве, добразычлівы.

Сяброўская атмасфера.

Пагаварыць па-сяброўску (прысл.).

3. Які ўмее сябраваць.

А ты — хлопец с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сябро́ўскі

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сябро́ўскі - -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сябро́ўскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сябро́ўскі сябро́ўская сябро́ўскае сябро́ўскія
Р. сябро́ўскага сябро́ўскай
сябро́ўскае		 сябро́ўскага сябро́ўскіх
Д. сябро́ўскаму сябро́ўскай сябро́ўскаму сябро́ўскім
В. сябро́ўскі (неадуш.)
сябро́ўскага (адуш.)		 сябро́ўскую сябро́ўскае сябро́ўскія (неадуш.)
сябро́ўскіх (адуш.)
Т. сябро́ўскім сябро́ўскай
сябро́ўскаю		 сябро́ўскім сябро́ўскімі
М. сябро́ўскім сябро́ўскай сябро́ўскім сябро́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сябро́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сябро́ўскі сябро́ўская сябро́ўскае сябро́ўскія
Р. сябро́ўскага сябро́ўскай
сябро́ўскае		 сябро́ўскага сябро́ўскіх
Д. сябро́ўскаму сябро́ўскай сябро́ўскаму сябро́ўскім
В. сябро́ўскі (неадуш.)
сябро́ўскага (адуш.)		 сябро́ўскую сябро́ўскае сябро́ўскія (неадуш.)
сябро́ўскіх (адуш.)
Т. сябро́ўскім сябро́ўскай
сябро́ўскаю		 сябро́ўскім сябро́ўскімі
М. сябро́ўскім сябро́ўскай сябро́ўскім сябро́ўскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сябро́ўскі дру́жеский; прия́тельский;

~кія адно́сіны — дру́жеские (прия́тельские) оноше́ния;

○ с. шарж — дру́жеский шарж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сябро́ўскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сябра; належыць сябру. Падзяліся ж даўнім сваім болем. Вось табе — сяброўская рука. Зуёнак. // Які выражае дружбу, прыхільнасць сябра. Сяброўскае слова і жарты Адгоняць і смутак і жаль. Хведаровіч. [Васіль] прывітаў .. [Машу] добрай, сяброўскай усмешкай. Шамякін. Сяброўская гутарка вучоных зацягнулася. Гамолка.

2. Заснаваны на дружбе; добразычлівы. Перагаворы [паміж СССР і ЧССР] праходзілі ў сяброўскае атмасферы і ў духу ўзаемаразумення. «Звязда».

3. Які ўмее сябраваць. — А ты [Барашкін] хлопец сяброўскі, — зазначыў .. [Мятліцкі]. — Не заціскаеш махру. Савіцкі.

•••

Сяброўску шарж гл. шарж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сябро́ўскі fréundschaftlich, Fréundes-, Fréundschafts-;

сябро́ўскі шарж fréundschaftliche Karikatúr;

сябро́ўская паслу́га Fréundschaftsdienst m -es, -e;

сябро́ўскія адно́сіны [стасу́нкі] fréundschaftliche Bezíehungen [Verbíndungen];

сябро́ўская сустрэ́ча спарт Fréundschaftsspiel n -(e)s;

мець сябро́ўскія пачу́цці да каго-н für j-n fréundschaftliche Gefühle hégen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ся́бар, -бра, мн. сябры́, -бро́ў, м.

1. Той, хто звязаны з кім-н. сяброўствам.

Мой найлепшы с.

2. чаго. Прыхільнік, абаронца.

Сябры прыроды.

|| прым. сябро́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прия́тельский сябро́ўскі, пры́яцельскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

това́рищеский тавары́скі; сябро́ўскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)