сэ́пія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. сэ́пія
Р. сэ́піі
Д. сэ́піі
В. сэ́пію
Т. сэ́піяй
сэ́піяю
М. сэ́піі

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сэ́пія

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сэ́пія сэ́піі
Р. сэ́піі сэ́пій
Д. сэ́піі сэ́піям
В. сэ́пію сэ́пій
Т. сэ́піяй
сэ́піяю
сэ́піямі
М. сэ́піі сэ́піях

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сэ́пія

(лац. sepia, ад гр. sepia)

1) марскі драпежны галаваногі малюск атрада дэкаподаў, які выдзяляе карычневае фарбуючае фарбавальнае рэчыва; каракаціца;

2) карычневая фарба з рэчыва, выдзеленага гэтым малюскам, а таксама малюнак, зроблены такой фарбай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)