сыхо́дны, -ая, -ае.

1. Які паступова меншае, паніжаецца.

У сыходным парадку.

С. націск.

2. У матэматыцы: які сходзіцца, супадае.

○

Сыходная інтанацыя — з паступовым паніжэннем тону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыхо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сыхо́дны сыхо́дная сыхо́днае сыхо́дныя
Р. сыхо́днага сыхо́днай
сыхо́днае		 сыхо́днага сыхо́дных
Д. сыхо́днаму сыхо́днай сыхо́днаму сыхо́дным
В. сыхо́дны (неадуш.)
сыхо́днага (адуш.)		 сыхо́дную сыхо́днае сыхо́дныя (неадуш.)
сыхо́дных (адуш.)
Т. сыхо́дным сыхо́днай
сыхо́днаю		 сыхо́дным сыхо́днымі
М. сыхо́дным сыхо́днай сыхо́дным сыхо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыхо́дны

1. нисходя́щий;

па ~най лі́ніі — по нисходя́щей ли́нии;

у ~ным пара́дку — в нисходя́щем поря́дке;

с. на́ціск — лингв. нисходя́щее ударе́ние;

2. мат. (совпадающий) сходя́щийся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які паступова меншае, паніжаецца. У сыходным парадку. Сыходны націск.

•••

Сыходная інтанацыя гл. інтанацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыхо́дны

1. (які паніжаецца) ábsteigend, (áb)fallend;

ро́дзічы на сыхо́днай лі́ніі Verwándte ábsteigender Líni¦e;

2. фан. (пра мелодыку) fállend, terminál, ábschließend;

сыхо́дны рух то́ну (голасу) termínale [fállende] Tónführung [Melodíe];

3. матэм. (які супадае) kongruíerend, einánder déckend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

convergent [kənˈvɜ:dʒənt] adj. канверге́нтны, сыхо́дны, збе́жны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нисходя́щий прил. сыхо́дны;

по нисходя́щей ли́нии па сыхо́днай лі́ніі;

в нисходя́щем поря́дке у сыхо́дным пара́дку;

нисходя́щее ударе́ние лингв. сыхо́дны на́ціск.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

храматы́зм, ‑у, м.

1. У фізіцы — уласцівасць белага праменя раскладацца на прамяні рознага колеру.

2. У музыцы — узыходны і сыходны меладычны рух па паўтонах.

[Ад грэч. chrómatismós.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сходя́щийся

1. прич. які́ (што) сыхо́дзіцца;

2. прил. (совпадающий) сыхо́дны, збе́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábwind

m -(e)s, -e метэар. сыхо́дны ве́цер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)