сырае́ жка Д М мн. ж.
Ядомы грыб з крохкай пласціністай шапкай, звычайна каляровай афарбоўкі.
|| прым. сырае́ жкавы , -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сырае́ жка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адз. мн.
Н. сырае́ жка сырае́ жкі
Р. сырае́ жкі
сырае́ жак
Д. сырае́ жцы
сырае́ жкам
В. сырае́ жку
сырае́ жкі
Т. сырае́ жкайе́ жкаю
сырае́ жкамі
М. сырае́ жцы
сырае́ жках
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
nazounik2008 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сыраежка
- » - зялёная 4/48—49 (укл. )
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
сырае́ жка ‑і, Д М ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Ядомы грыб з пласціністай крохкай яркаафарбаванай шапкай. Лес вялікі, грыбоў — хоць касой касі: на імшарынах — махавікі, як жоўтыя сонцы, у ельніку-асінніку — акуратныя ваўнянкі і сыраежкі. Лось .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сырае́ жка ж. бат. грыб ) Täubling m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Сырае́ жка ТСБМ ), дыял. сыраве́ жка , сыравя́ жка , сыравя́ жына , сырае́ жа , сырае́ га , сыра́ дзега , сурае́ жына , сураве́ га , сераве́ жка ’тс’ (Расл. св. , Сярж.–Яшк. ), сырае́ шка ’тс’ (Пятк. 1 ), сыроежка ’тс’ (ТС ), сырое́ жы ’тс’ (Арх. Вяр. ), сырое́ тка ’тс’ (Федар. 6 ). Параўн. укр. сироїдка , сироїжка ’грыб Agaricus ruber’, рус. сырое́ жка , сырое́ га , сураве́ шки ’грыб Agaricus integer’, польск. serojeszka , surojadka ’грыб Agaricus russula’, ст.-чэш. syrojědka , чэш. syrovedka , харв. siro(vo)jedka , славен. sirojẹ̑dka , sirovojedka ’тс’. Ад. *syrъ (гл. сыры ) і ěd‑/ědja ’ежа’, г. зн. ’грыб, які можна есці сырым’; гл. Фасмер , 3, 819; Мяркулава, Очерки , 171–172. Гл. таксама суравежка , сыравежка .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сырое́ жка сырае́ жка , -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сураве́ жка , ‑і, Д М ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.
Абл. Тое, што і сыраежка . Суравежкі і суніцы Зарадзілі ля крыніцы. Якімовіч .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)