сырава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сырава́ты сырава́тая сырава́тае сырава́тыя
Р. сырава́тага сырава́тай
сырава́тае		 сырава́тага сырава́тых
Д. сырава́таму сырава́тай сырава́таму сырава́тым
В. сырава́ты (неадуш.)
сырава́тага (адуш.)		 сырава́тую сырава́тае сырава́тыя (неадуш.)
сырава́тых (адуш.)
Т. сырава́тым сырава́тай
сырава́таю		 сырава́тым сырава́тымі
М. сырава́тым сырава́тай сырава́тым сырава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сырава́ты сырова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сырава́ты, ‑ая, ‑ае.

Трохі сыры (у 1, 3 і 4 знач.). Тытунь быў сыраваты, не хацеў гарэць. Крапіва. Лес .. быў густы, сыраваты. Трапляліся гразкія мясціны. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сырава́ты разм.

1. (вільготны) étwas feucht; féuchtnass (пра бялізну і г. д.);

2. (незгатаваны, недасмажаны, недавараны і г. д.) étwas roh; hálbgar; nicht ganz dúrchgebacken (непрапечаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сырова́тый сырава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́печаны, ‑ая, ‑ае.

Недапечаны, сыраваты (пра хлебныя вырабы). Нявыпечаны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вільгатнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Крыху вільготны; сыраваты. Вільгатнаватая бялізна. Вільгатнаваты пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nässlich

a макрава́ты, сырава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Валкава́ты ’сыраваты’ (Касп.). Да *волгловатый < *волглы. Прасл. *vьlgъ ’сыры’. Параўн. рус. волговатый ’вільготны, сыраваты’. Гл. яшчэ вагкаваты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўпіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм.

1. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Уперціся — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх.

2. Упірацца некаторы час. Камень паварушыўся, паўпіраўся трохі, а тады перакуліўся на другі, сыраваты ад зямлі, бок. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)