сыну́ля

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сыну́ля сыну́лі
Р. сыну́лі сыну́ляў
Д. сыну́лю сыну́лям
В. сыну́лю сыну́ляў
Т. сыну́лем сыну́лямі
М. сыну́лю сыну́лях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сыну́ля м., уменьш.-ласк. сыну́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыно́чак, -чка м., уменьш.-ласк. сыно́чек, сыну́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сыно́к уменьш.-ласк. сыно́к, -нка́ м., сыну́ля, -лі м.;

◊

ма́менькин сыно́к ма́мчын сыно́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)