сы́граўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сы́граўка сы́граўкі
Р. сы́граўкі сы́гравак
Д. сы́граўцы сы́граўкам
В. сы́граўку сы́граўкі
Т. сы́граўкай
сы́граўкаю		 сы́граўкамі
М. сы́граўцы сы́граўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сы́граўка ж., муз. сы́гро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́граўка, ‑і, ДМ ‑раўцы; Р мн. ‑равак; ж.

Рэпетыцыя музычнага калектыву, аркестра. Сюды-туды кінуўся [Казя], інструментаў дастаў — і пачаў вучыць, У Казевых сенцах сыграўкі рабілі. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыгра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Дасягнуць зладжанасці ў сумеснай гульні.

Футбольная каманда сыгралася.

|| незак. сы́грывацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. сы́граўка, -і, ДМ -раўцы, мн. -і, -равак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сы́гро́вка муз. сы́граўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рэпетыцыя; сыграўка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)