сшыць, сшы́ю, сшы́еш, сшы́е; сшы́ты; зак., што.

1. гл. шыць.

2. Злучыць шыццём.

С. два кліны скуры.

|| незак. сшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

|| наз. сшыва́нне, -я, н. (да 2 знач.) і сшы́ўка, -і, ДМ сшы́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сшы́ю сшы́ем
2-я ас. сшы́еш сшы́еце
3-я ас. сшы́е сшы́юць
Прошлы час
м. сшы́ў сшы́лі
ж. сшы́ла
н. сшы́ла
Загадны лад
2-я ас. сшы́й сшы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час сшы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшыць сов. (соединить шитьём) сшить; (крупными стежками — ещё) смета́ть, состега́ть; (в сапожном деле — ещё) стача́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сшыць, сшыю, сшыеш, сшые; зак., што.

1. Злучыць шыццём (краі скуры, тканіны і пад.). Сшыць кавалкі матэрыі. □ Дома я склаў паперу ў маленькую кніжачку і папрасіў маці, каб сшыла. Бядуля. // Пашыць. Сшыць боты. Сшыць сукенку. □ Век зжыць — не мех сшыць. Прыказка.

2. Злучыць, змацаваць (пра дошкі і пад.). Сшыць драніцы. // Зрабіць, змацоўваючы дошкі і пад. Сшыць рамы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшыва́ць, сшыць

1. nähen vt; sich (D) etw. nähen lássen* (заказаць пашыць што-н.);

2. (сшыць разам) zusámmennähen vt; zúnähen vt; héften vt (кнігі, часопісы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шыць, шы́ю, шы́еш, шы́е; шы́ты; незак.

1. што. Вырабляць, змацоўваючы ніткай краі скроенай тканіны, скуры.

Ш. касцюм.

Ш. боты.

2. што і без дап. Змацоўваць, злучаць ніткай і інш. матэрыялам.

Ш. альбом.

Хірургу даводзіцца больш ш., чым рэзаць.

3. чым і па чым. Вышываць, расшываць.

Ш. гладдзю.

◊

Шыта-крыта (разм.) — пра што-н. дрэннае, несамавітае, што застаецца ў тайне.

|| зак. сшыць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты (да 1 знач.).

|| наз. шыццё, -я́, н. (да 1 і 3 знач.).

|| прым. шве́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Швейная майстэрня.

Швейная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Сшыць усё, многае; сшыць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Сшыць усё, многае; сшыць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

состега́ть сов. сфастрыгава́ць, сшыць, мног. пасшыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сшыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)