Verbum

анлайнавы слоўнік

сшыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сшыва́нне ср. сшива́ние, сши́вка ж.; смётывание; ста́чка ж.; ста́чивание; см. сшыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. сшываць — сшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшыць, сшы́ю, сшы́еш, сшы́е; сшы́ты; зак., што.

1. гл. шыць.

2. Злучыць шыццём.

С. два кліны скуры.

|| незак. сшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

|| наз. сшыва́нне, -я, н. (да 2 знач.) і сшы́ўка, -і, ДМ сшы́ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшива́ние сшыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чка^I ж. сшыва́нне, -ння ср.; см. ста́чивать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ста́чивание^I

1. сшыва́нне, -ння ср.;

2. шыццё, -цця́ ср.; см. ста́чивать^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сши́вка ж., спец., разг.

1. (действие) сшы́ўка, -кі ж., сшыва́нне, -ння ср.;

2. (место, по которому сшито что-л.) сшы́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)