счэ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. счэ́с счэ́сы
Р. счэ́су счэ́саў
Д. счэ́су счэ́сам
В. счэ́с счэ́сы
Т. счэ́сам счэ́самі
М. счэ́се счэ́сах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счэс (род. счэ́су) м. (стёсанное место) счёс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счёс м.

1. (действие) счэ́сванне, -ння ср.; часа́нне, -ння ср.; см. счёсывать​ 1, 2;

2. (счёсанное место) обл. счэс, род. счэ́су м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)