сча́хнуць, -ну, -неш, -не; счах, -хла; -ні; зак. (разм.).

1. Стаць чахлым, змарнець.

Расліны счахлі без вады.

2. Схуднець, зрабіцца хворым, слабым.

За адзін год счах чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сча́хнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сча́хну сча́хнем
2-я ас. сча́хнеш сча́хнеце
3-я ас. сча́хне сча́хнуць
Прошлы час
м. сча́х сча́хлі
ж. сча́хла
н. сча́хла
Загадны лад
2-я ас. сча́хні сча́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час сча́хшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сча́хнуць сов., разг. исча́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. Стаць чахлым, змарнець. Расліннасць счахла без вады.

2. Схуднець; стаць хворым, слабым. Аб адно лета счах чалавек. // перан. Згаснуць. — За мной! — зноў загадаў Тужыкаў, калі ракета счахла, і сігануў у ноч. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́хнуць разм.

1. (змарнець) verkümmern vi (s), dahínsiechen vi (s), dahínschwinden* vi (s);

сча́хнуць ад марко́ты sich vor Séhnsucht verzéhren, vor Séhnsucht vergéhen* (па кім-н., чым-н. nach D);

2. (зрабіцца хворым, схуднець і г. д.) krank wérden, ábmagern vi (s); versíegen vi (s) (пра сілы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

изны́ть сов. (изнемочь) знемагчы́ся, (измучиться) зму́чыцца; (истосковаться) знудзі́цца; (исчахнуть) сча́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иста́ять сов., разг.

1. (растаять) раста́ць;

2. перен. змарне́ць, сча́хнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исча́хнуть сов. сча́хнуць, вы́сахнуць, змарне́ць; (исхудать — ещё) схудне́ць; (осунуться) асу́нуцца, змарне́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́ўраць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і счаўрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Абл. Счахнуць, зачахнуць. — Не толькі снапок, а і нізкі калгасны паклон нашай навуцы, каб яна ніколі не адрывалася ад зямлі-маці, бо хто ад яе адарвецца, — змарнее, счаўрае, — па-філасофску зазначыў Васіль. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)