счаса́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. счаса́ны счаса́ная счаса́нае счаса́ныя
Р. счаса́нага счаса́най
счаса́нае		 счаса́нага счаса́ных
Д. счаса́наму счаса́най счаса́наму счаса́ным
В. счаса́ны (неадуш.)
счаса́нага (адуш.)		 счаса́ную счаса́нае счаса́ныя (неадуш.)
счаса́ных (адуш.)
Т. счаса́ным счаса́най
счаса́наю		 счаса́ным счаса́нымі
М. счаса́ным счаса́най счаса́ным счаса́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счаса́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. счаса́ны счаса́ная счаса́нае счаса́ныя
Р. счаса́нага счаса́най
счаса́нае		 счаса́нага счаса́ных
Д. счаса́наму счаса́най счаса́наму счаса́ным
В. счаса́ны (неадуш.)
счаса́нага (адуш.)		 счаса́ную счаса́нае счаса́ныя (неадуш.)
счаса́ных (адуш.)
Т. счаса́ным счаса́най
счаса́наю		 счаса́ным счаса́нымі
М. счаса́ным счаса́най счаса́ным счаса́ных

Кароткая форма: счаса́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счаса́ны I счёсанный; см. счаса́ць I

счаса́ны II

1. стёсанный;

2. истёсанный;

1, 2 см. счаса́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счаса́ны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счасаць ​1.

счаса́ны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

истёсанный счаса́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́саны I, см. счаса́ны I

счэ́саны II, см. счаса́ны II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стёсанный счаса́ны, мног. псчэ́сваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счёсанный

1. счаса́ны, счэ́саны, мног. пасчэ́сваны;

2. счаса́ны, счэ́саны, пачаса́ны, пачэ́саны;

3. садра́ны, здзёрты, мног. паздзіра́ны; см. счеса́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счаса́ць¹, счашу́, счэ́шаш, счэ́ша; счашы́; счаса́ны; зак., што.

1. Зняць часаннем, вычасаць.

С. пух з труса.

2. Апрацаваць, ачысціць часаннем (лён, шэрсць і пад.).

С. воўну.

|| незак. счэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. счэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счаса́ць², счашу́, счэ́шаш, счэ́ша; счашы́; счаса́ны; зак., што.

1. Часаннем зняць верхні слой чаго-н.

С. кару з дрэва.

2. Зрасходаваць пры часанні.

С. палена на трэскі.

|| незак. счэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. счэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)