счарні́ць гл. чарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счарні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. счарню́ счэ́рнім
2-я ас. счэ́рніш счэ́рніце
3-я ас. счэ́рніць счэ́рняць
Прошлы час
м. счарні́ў счарні́лі
ж. счарні́ла
н. счарні́ла
Загадны лад
2-я ас. счарні́ счарні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час счарні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

счарні́ць сов.

1. (сделать сплошь чёрным) исчерни́ть;

2. загрязни́ть;

3. изби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счарні́ць, счарню, счэрніш, счэрніць; зак.

1. што. Зрабіць чорным (агнём, фарбай і пад.). Узняўся аднойчы раптоўна ўраган, Счарніў увесь дуб перунамі. Ставер.

2. перан.; каго. Разм. Зняславіць, нагаварыць чаго‑н. на каго‑н. Не можа ён [Звадыяш] і дня пражыць, Каб не счарніць каторага. Броўка. [Сямён Парфёнавіч:] [Шыковіч] хоча абяліць таго, хто сам сябе счарніў. Шамякін.

3. каго. Разм. Збіць, адлупцаваць. Хлопца .. Макрыны Рудак [Стэцкі] счарніў бізуном за тое, што карова ўбегла ў яго канюшыну. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счарні́ць

1. (зрабіць чорным) schwärzen vt, schwarz máchen, verkóhlen vt (агнём);

2. разм., перан. (зняславіць і г. д.) ánschwärzen vt, in Verrúf bríngen*; verléumden vt (паклёпнічаць);

3. разм. (збіць) verprügeln vt; níederknüppeln аддз. vt (дручком)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарні́ць, чарню́, чэ́рніш, чэ́рніць; чэ́рнены; незак.

1. што. Рабіць чорным, фарбаваць у чорны колер.

Ч. бровы.

2. перан., каго-што. Няславіць, ганьбаваць каго-, што-н.

Не трэба ч. людзей.

3. што.

Тое, што і вараніць.

|| зак. счарні́ць, -чарню́, -чэ́рніш, -чэ́рніць; -чэ́рнены (да 1 і 2 знач.), зачарні́ць, -чарню́, -чэ́рніш, -чэ́рніць; -чэ́рнены (да 1 знач.), начарні́ць, -чарню́, -чэ́рніш, -чэ́рніць; -чэ́рнены (да 1 знач.) і ачарні́ць, -чарню́, -чэ́рніш, -чэ́рніць; -чэ́рнены (да 2 знач.).

|| наз. чарне́нне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исчерни́ть сов., разг. счарні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счэ́рнены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад счарніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

счэ́рнены

1. исчернённый;

2. загрязнённый;

3. изби́тый;

1-3 см. счарні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)