сча́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сча́льваю сча́льваем
2-я ас. сча́льваеш сча́льваеце
3-я ас. сча́львае сча́льваюць
Прошлы час
м. сча́льваў сча́львалі
ж. сча́львала
н. сча́львала
Загадны лад
2-я ас. сча́львай сча́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сча́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сча́льваць несов., спец. сча́ливать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да счаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што (спец.).

Змацаваць, злучыць чалкай, канатам.

С. баржы.

|| незак. сча́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. сча́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сча́льванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счальваць — счаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да счаліцца.

2. Зал. да счальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)