сча́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сча́лка сча́лкі
Р. сча́лкі сча́лак
Д. сча́лцы сча́лкам
В. сча́лку сча́лкі
Т. сча́лкай
сча́лкаю		 сча́лкамі
М. сча́лцы сча́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сча́лка ж., спец. сча́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́лка ж., спец. звя́зка, -кі ж., звя́званне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сча́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. счаліць.

2. Канат або жэрдка, якія ўжываюцца для счальвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́льванне ср., спец. сча́ливание, сча́лка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лыга́нне ср.

1. низа́ние, ни́зка ж.;

2. свя́зывание; сча́ливание; сча́лка ж.;

1, 2 см. лыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́зка ж.

1. свя́зка;

2. спец. сча́лка;

3. анат. свя́зка;

4. грам. свя́зка;

○ галасавы́я ~кі — голосовы́е свя́зки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звя́званне ср.

1. свя́зывание, свя́зка ж.;

2. спец. сча́лка ж.; спла́чивание; спло́тка ж.;

1, 2 см. звя́зваць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)