сці́лкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сці́лкавы |
сці́лкавая |
сці́лкавае |
сці́лкавыя |
| Р. |
сці́лкавага |
сці́лкавай
сці́лкавае |
сці́лкавага |
сці́лкавых |
| Д. |
сці́лкаваму |
сці́лкавай |
сці́лкаваму |
сці́лкавым |
| В. |
сці́лкавы (неадуш.)
сці́лкавага (адуш.) |
сці́лкавую |
сці́лкавае |
сці́лкавыя (неадуш.)
сці́лкавых (адуш.) |
| Т. |
сці́лкавым |
сці́лкавай
сці́лкаваю |
сці́лкавым |
сці́лкавымі |
| М. |
сці́лкавым |
сці́лкавай |
сці́лкавым |
сці́лкавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сці́лкавы, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для вырабу сцілак. Сцілкавы кардон.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.
Тонкая подсцілка, якая ўкладваецца ў абутак.
|| прым. сці́лкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сте́лечный ву́сцілкавы, сці́лкавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)