сці́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тонкая подсцілка, якая ўкладваецца ў абутак.

|| прым. сці́лкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сці́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сці́лка сці́лкі
Р. сці́лкі сці́лак
Д. сці́лцы сці́лкам
В. сці́лку сці́лкі
Т. сці́лкай
сці́лкаю		 сці́лкамі
М. сці́лцы сці́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сці́лка ж. сте́лька

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Подсцілка з тонкай скуры, тканіны і пад., якая ўкладваецца ў абутак і прымацоўваецца знутры да падэшвы абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́лка ж. Brándsohle f -, -n, Éinlegesohle f; Éinlage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Сці́лка ’подсцілка з тонкай скуры, тканіны і пад., якая ўкладваецца ў абутак’ (ТСБМ). Ад -сцілаць, параўн. усціла́ць, высціла́ць, гл. сцяліць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сте́лька ву́сцілка, -кі ж., сці́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ínnensohle

f -, -n вусці́лка, сці́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúheinlage

f -, -n ву́сцілка, сці́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Brándsohle

f -n, -n сці́лка (у абутку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)