сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак. гл. сцёбаць і сцябаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцё́бнуць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сцё́бну сцё́бнем
2-я ас. сцё́бнеш сцё́бнеце
3-я ас. сцё́бне сцё́бнуць
Прошлы час
м. сцё́бнуў сцё́бнулі
ж. сцё́бнула
н. сцё́бнула
Загадны лад
2-я ас. сцё́бні сцё́бніце
Дзеепрыслоўе
прош. час сцё́бнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сцёбнуць сов., однокр.

1. хлестну́ть, стегану́ть, стегну́ть;

2. стащи́ть;

3. (выпить) дёрнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцёбнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Тое, што і сцебануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцёбаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. каго-што. Біць чым-н. гнуткім.

С. па спіне.

С. пугай.

С. дубцом па траве.

2. каго-што. Хвастаць таго, хто рухаецца праз зараснік (пра галіны).

Галіны бяроз балюча сцёбалі па тварах.

3. што. Піць у вялікай колькасці (разм., неадабр.).

С. гарэлку.

|| аднакр. сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| звар. сцёбацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

|| наз. сцёбанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго (што).

Біць чым-н. гнуткім, хвастаць.

С. дубцом.

|| зак. вы́сцебаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. сцебану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты і сцёбнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты.

|| наз. сцяба́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцебану́ць сов., однокр., см. сцёбнуць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стегану́ть сов., однокр., прост. сцёбнуць, сцебану́ць, хво́снуць, хвастану́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сцёбаць, сцёбнуць. Гл. сцябаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стегну́ть сов. сцебану́ць, сцёбнуць, хвастану́ць, хво́снуць; см. стега́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)