сцяжо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

Тое, што і сцяг (у 2 знач.).

|| прым. сцяжко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сцяжо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцяжо́к сцяжкі́
Р. сцяжка́ сцяжко́ў
Д. сцяжку́ сцяжка́м
В. сцяжо́к сцяжкі́
Т. сцяжко́м сцяжка́мі
М. сцяжку́ сцяжка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сцяжо́к, -жка́ м. флажо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сцяжо́к, ‑жка, м.

Тое, што і флажок. У дзяжурным памяшканні Таня яшчэ раз агледзела ліхтарык, падрыхтавала зусім новенькія жоўтыя сцяжкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяжо́к м Fähnchen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

флажо́к уменьш. сцяжо́к, -жка́ м.;

сигна́льный флажо́к сігна́льны сцяжо́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сігналізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падачы сігналаў (у 1 знач.). Сігналізацыйная прылада. Сігналізацыйны сцяжок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

proporczyk

м. сцяжок, вымпел

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дрэ́ўка, ‑а, н.

Выструганая палка, да якой прымацоўваецца сцяг, вымпел і пад. У Тані быў пераходны вымпел лепшай даяркі раёна, маленькі чырвоны сцяжок на кароценькім дрэўку. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сигна́льный сігна́льны;

втора́я сигна́льная систе́ма физиол. друга́я сігна́льная сістэ́ма;

сигна́льный флажо́к сігна́льны сцяжо́к;

сигна́льный экземпля́р сігна́льны экзэмпля́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)