сцэна́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сцэна́р |
сцэна́ры |
| Р. |
сцэна́ра |
сцэна́раў |
| Д. |
сцэна́ру |
сцэна́рам |
| В. |
сцэна́р |
сцэна́ры |
| Т. |
сцэна́рам |
сцэна́рамі |
| М. |
сцэна́ры |
сцэна́рах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сцэна́р м, сцэна́рый м Dréhbuch n -(e)s, -bücher
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
scenario
[səˈnærioʊ]
n., pl. -os
сцэна́р -а́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)