схіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. схіна́ю схіна́ем
2-я ас. схіна́еш схіна́еце
3-я ас. схіна́е схіна́юць
Прошлы час
м. схіна́ў схіна́лі
ж. схіна́ла
н. схіна́ла
Загадны лад
2-я ас. схіна́й схіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час схіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схіна́ць несов.

1. (соединять) сдвига́ть, смыка́ть;

2. склоня́ть, наклоня́ть; опуска́ть;

1, 2 см. схіну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да схінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Схіліць, апусціць.

С. галаву.

|| незак. схіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да схінуцца.

2. Зал. да схінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)