схо́дні

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. схо́дні
Р. схо́дняў
Д. схо́дням
В. схо́дні
Т. схо́днямі
М. схо́днях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

схо́дні, ‑яў; адз. сходня, ‑і, ж.

Разм. Тое, што і сходы. Катэр стаіць напроці старых вязаў, і па сходнях бягуць, спяшаючыся, на паром людзі. Савіцкі. Усеўся [Іван] на халодных бетонных сходнях ганка і стаў чакаць. Дуброўскі. Матрос клаў доўгую сходню паміж бортам і берагам. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схо́дні мн разм марск Steg m -(e)s, -e, Láufsteg m, Lándungssteg m;

схо́дні спу́шчаныя der Lándungssteg ist ábgeworfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Схо́дні: сходнія дні ’дні ў апошняй фазе месяца’ (Сержп. Прымхі, Сл. ПЗБ, Касп.), схо́дные дні ’тс’ (Пятк. 2). Гл. сход 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Láufbrücke

f -, -n схо́дні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)