схлу́плены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
схлу́плены |
схлу́пленая |
схлу́пленае |
схлу́пленыя |
| Р. |
схлу́пленага |
схлу́пленай схлу́пленае |
схлу́пленага |
схлу́пленых |
| Д. |
схлу́пленаму |
схлу́пленай |
схлу́пленаму |
схлу́пленым |
| В. |
схлу́плены (неадуш.) схлу́пленага (адуш.) |
схлу́пленую |
схлу́пленае |
схлу́пленыя (неадуш.) схлу́пленых (адуш.) |
| Т. |
схлу́пленым |
схлу́пленай схлу́пленаю |
схлу́пленым |
схлу́пленымі |
| М. |
схлу́пленым |
схлу́пленай |
схлу́пленым |
схлу́пленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
схлу́плены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
схлу́плены |
схлу́пленая |
схлу́пленае |
схлу́пленыя |
| Р. |
схлу́пленага |
схлу́пленай схлу́пленае |
схлу́пленага |
схлу́пленых |
| Д. |
схлу́пленаму |
схлу́пленай |
схлу́пленаму |
схлу́пленым |
| В. |
схлу́плены (неадуш.) схлу́пленага (адуш.) |
схлу́пленую |
схлу́пленае |
схлу́пленыя (неадуш.) схлу́пленых (адуш.) |
| Т. |
схлу́пленым |
схлу́пленай схлу́пленаю |
схлу́пленым |
схлу́пленымі |
| М. |
схлу́пленым |
схлу́пленай |
схлу́пленым |
схлу́пленых |
Кароткая форма: схлу́плена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
схлу́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад схлупіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)