схи́ма церк. схі́ма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схима

Том: 33, старонка: 113.

img/33/33-113_0615_Схима.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

схі́ма ж., церк. схи́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Схі́ма ’вышэйшая манаская ступень у праваслаўнай царкве, якая патрабуе строгага аскетызму’ (ТСБМ, Некр. і Байк.), схі́мнік ’манах’ (Ласт.). Рус. схи́ма ’тс’, ц.-слав. скима, схима. Праз стараж.-рус. ски́ма і ст.-слав. скима, скыма з с.-грэч. σχήμα ’майскае адзенне’; гл. Фасмер, 3, 815; ЕСУМ, 5, 491.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)