схва́тваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. схва́тваю схва́тваем
2-я ас. схва́тваеш схва́тваеце
3-я ас. схва́твае схва́тваюць
Прошлы час
м. схва́тваў схва́твалі
ж. схва́твала
н. схва́твала
Загадны лад
2-я ас. схва́твай схва́твайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час схва́тваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

схва́тваць несов., см. схо́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да схваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схваці́ць, схвачу́, схва́ціш, схва́ціць; схва́чаны; зак., каго-што.

Тое, што і схапіць.

|| незак. схва́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схва́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да схватваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схва́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. схватваць — схваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схва́тывать несов., в разн. знач. схо́пліваць, схва́тваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

porywać

незак.

1. схопліваць, схватваць;

2. выкрадаць, красці;

3. перан. захапляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Óberfläche

f -, -en паве́рхня

wíeder an die ~ kómmen* — зно́ў з’яві́цца на паве́рхні; перан. зноў вы́йсці на паве́рхню

an der ~ háften [schwímmen*] — ко́ўзацца па паве́рхні, не ўніка́ць у су́тнасць спра́вы, схва́тваць вяршкі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скользи́ть несов.

1. (по скользкой поверхности) слі́згаць, слі́згацца, слізгаце́ць; ко́ўзацца;

поло́зья скользя́т по сне́гу палазы́ слізго́чуць па сне́зе;

колёса велосипе́да скользя́т ко́лы веласіпе́да слі́згаюцца (ко́ўзаюцца);

2. (по воде, воздуху) слізгаце́ць, плы́сці, плыць;

по воде́ скользи́т ло́дка па вадзе́ слізго́ча (плыве́) ло́дка;

3. ав. хілі́цца;

скользи́ть на крыло́ хілі́цца на крыло́;

◊

скользи́ть по пове́рхности ирон. ко́ўзацца па паве́рхні, схва́тваць вяршкі́, браць паве́рсе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)