сфалеры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сфалеры́т
Р. сфалеры́ту
Д. сфалеры́ту
В. сфалеры́т
Т. сфалеры́там
М. сфалеры́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сфалеры́т, -ту м., мин. сфалери́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сфалеры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Мінерал, звычайна карычневага або чорнага колеру з алмазным бляскам; цынкавая падманка.

[Ад грэч. sphaleros — зманлівы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сфалерыт 8/494; 10/116, 141; 11/130

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сфалерыт

т. 15, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

сфалеры́т

(ад гр. sphaleros = зманлівы)

мінерал класа сульфідаў карычневага або чорнага колеру з алмазным бляскам; руда цынку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сфалери́т мин. сфалеры́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Цынкавая падманка, гл. Сфалерыт

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

БРО́КЕН-ХІЛ

(Broken Hill),

поліметалічнае радовішча ў Аўстраліі, унікальнае па колькасці свінцу і цынку. Адкрыта і распрацоўваецца з 1883. Складзена з кварц-палевашпатавых гнейсаў, крышт. сланцаў, кварцытаў, амфібалітаў ніжнепратэразойскага ўзросту. Гал. рудныя мінералы галеніт і сфалерыт, ёсць таксама халькапірыт, арсенапірыт, самароднае серабро і інш. Здабываюць свінец, цынк, серабро, кадмій, як спадарожныя — золата, медзь, сурму, кобальт.

т. 3, с. 258

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)