су́шня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Памяшканне, дзе сушаць снапы збожжа ці лёну; асець.

|| прым. су́шневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́шня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́шня су́шні
Р. су́шні су́шань
су́шняў
Д. су́шні су́шням
В. су́шню су́шні
Т. су́шняй
су́шняю		 су́шнямі
М. су́шні су́шнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́шня ж. ови́н м.; суши́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́шня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе сушаць снапы збожжа ці лёну; асець. Вы паглядзіце, гумно ў вас там стаяла добрае з сушняй. Ермаловіч. У сушні .. [Зося і Міхалка] прытуліліся адпачыць і паснулі на кастрыцы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сушня

т. 15, с. 300

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

су́шня ж с.-г. Kórndarre f -, -n, Getréidedarre f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

су́шня Будынак, у якім сушаць і труць лён (Лях., Ст.-дар.). Тое ж сушы́лаўка (Гродз.), сушы́лка (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

суши́льня су́шня, -ні ж., сушы́льня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

suszarnia

ж. сушня, сушыльня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ри́га ж. су́шня з то́кам; гумно́, -на́ ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)