су́шка² гл. сушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́шка

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. су́шка
Р. су́шкі
Д. су́шцы
В. су́шку
Т. су́шкай
су́шкаю
М. су́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Хлебабулачны выраб у выглядзе малога, тонкага і сухога абаранка.

|| прым. су́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́шка

‘малы абаранак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. су́шка су́шкі
Р. су́шкі су́шак
Д. су́шцы су́шкам
В. су́шку су́шкі
Т. су́шкай
су́шкаю		 су́шкамі
М. су́шцы су́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́шка I ж. (действие) су́шка;

с. тытуню́ — су́шка табака́

су́шка II ж. (маленькая сухая баранка) су́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́шка​II (маленькая сухая баранка) су́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́шка​I ж. (действие) су́шка, -кі ж., сушэ́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сушыць (у 1, 2 знач.).

2. Р мн. су́шак. Малы, тонкі і сухі абаранак. Купіць кілаграм сушак. Ванільныя сушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сушка

т. 15, с. 299

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

су́шка​I ж гл сушэнне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)