па-суча́снаму

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
па-суча́снаму - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

па-суча́снаму нареч. по-совреме́нному

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па-суча́снаму прысл. zéitgemäβ, héutig, jétzig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суча́сны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суча́сны суча́сная суча́снае суча́сныя
Р. суча́снага суча́снай
суча́снае		 суча́снага суча́сных
Д. суча́снаму суча́снай суча́снаму суча́сным
В. суча́сны (неадуш.)
суча́снага (адуш.)		 суча́сную суча́снае суча́сныя (неадуш.)
суча́сных (адуш.)
Т. суча́сным суча́снай
суча́снаю		 суча́сным суча́снымі
М. суча́сным суча́снай суча́сным суча́сных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суча́снае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. суча́снае
Р. суча́снага
Д. суча́снаму
В. суча́снае
Т. суча́сным
М. суча́сным

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по-ны́нешнему нареч. па-цяпе́рашняму, па-суча́снаму.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўне́йшы, -ая, -ае.

1.

Выш. ст. да прыметніка даўні.

2. Які адбыўся задоўга да цяперашняга часу; старадаўні.

Даўнейшыя звычаі адышлі ў нябыт.

3. у знач. наз. даўне́йшае, -ага, н. Мінулае, час, які папярэднічаў сучаснаму.

Д. не вернецца ніколі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ру́ра ’труба’ (Цых.), ру́рка ’цыліндрычная трубка’ (Нас.), ’трубка, люлька’ (Сцяшк.). Запазычана з польск. rura, rurka, што адпавядаюць сучаснаму нямецкаму Rohr або Röhre ’труба’ (Брукнер, 469). Сюды ж рурцэ́нґі ’разнавіднасць абцугоў’: рурцэнґамі можна трупку закруціць (нясвіж., Нар. словатв.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

актуа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі важны для данага моманту; такі, які адпавядае сучаснаму, надзённы. Актуальнае пытанне. □ Пляханаў ухітрыўся трактаваць гэту тэму [анархізм і сацыялізм], зусім абышоўшы самае актуальнае, злабадзённае і палітычна найбольш істотнае ў барацьбе супраць анархізму, іменна адносіны рэвалюцыі да дзяржавы і пытанне аб дзяржаве наогул! Ленін.

2. Спец. Які сапраўды існуе, праяўляецца; проціл. патэнцыяльны. Актуальная кіслотнасць.

[Лац. actualis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

współcześnie

1. у наш час; цяпер;

2. адначасова; у адзін час; у адну эпоху;

istnieć współcześnie z kim — існаваць у адзін час з кім;

3. па-сучаснаму;

współcześnie myślący człowiek — чалавек, які мысліць па-сучаснаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)