суха́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суха́рны суха́рная суха́рнае суха́рныя
Р. суха́рнага суха́рнай
суха́рнае		 суха́рнага суха́рных
Д. суха́рнаму суха́рнай суха́рнаму суха́рным
В. суха́рны (неадуш.)
суха́рнага (адуш.)		 суха́рную суха́рнае суха́рныя (неадуш.)
суха́рных (адуш.)
Т. суха́рным суха́рнай
суха́рнаю		 суха́рным суха́рнымі
М. суха́рным суха́рнай суха́рным суха́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

суха́рны суха́рный;

с. цэх — суха́рный цех;

с. пу́дынг — суха́рный пу́динг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суха́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухароў, з’яўляецца сухаром. Сухарныя вырабы. // Зроблены з сухароў, з сухарамі. Сухарны квас. Сухарны пудынг. // Звязаны з захоўваннем, вырабам і пад. сухароў. Сухарныя мяшэчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.

Пачак сухароў.

Малочныя сухары.

2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).

Не чалавек, а с.

|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суха́рный суха́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)