сухалюбі́вы, -ая, -ае.

Пра расліны: які добра пераносіць сухое паветра і сухія глебы, прыстасаваны да жыцця ў засушлівых мясцовасцях.

|| наз. сухалюбі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сухалюбі́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухалюбі́вы сухалюбі́вая сухалюбі́вае сухалюбі́выя
Р. сухалюбі́вага сухалюбі́вай
сухалюбі́вае		 сухалюбі́вага сухалюбі́вых
Д. сухалюбі́ваму сухалюбі́вай сухалюбі́ваму сухалюбі́вым
В. сухалюбі́вы (неадуш.)
сухалюбі́вага (адуш.)		 сухалюбі́вую сухалюбі́вае сухалюбі́выя (неадуш.)
сухалюбі́вых (адуш.)
Т. сухалюбі́вым сухалюбі́вай
сухалюбі́ваю		 сухалюбі́вым сухалюбі́вымі
М. сухалюбі́вым сухалюбі́вай сухалюбі́вым сухалюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухалюбі́вы сухолюби́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухалюбі́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, што добра пераносіць сухасць паветра і глебы, добра расце ў засушлівых мясцовасцях (пра расліны). Сухалюбівы хмызняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухолюби́вый бот. сухалюбі́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

xerophilous

[zɪˈrɑ:fɪləs]

adj.

сухалюбі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

суха...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) сухі (у 1 знач.), які мае адносіны да сухасці (у 1 знач.), напр.: сухавей, сухалюбівы, сухаядзенне;

2) з сухім (у 3 знач.), у сухім выглядзе, напр.: сухапрасаваны, сухасалёны, сухафрукты;

3) з сухім (у 4 знач.), напр.: сухабокі, сухаверхі, сухарукі, сухастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)