сухадо́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сухадо́льны сухадо́льная сухадо́льнае сухадо́льныя
Р. сухадо́льнага сухадо́льнай
сухадо́льнае		 сухадо́льнага сухадо́льных
Д. сухадо́льнаму сухадо́льнай сухадо́льнаму сухадо́льным
В. сухадо́льны (неадуш.)
сухадо́льнага (адуш.)		 сухадо́льную сухадо́льнае сухадо́льныя (неадуш.)
сухадо́льных (адуш.)
Т. сухадо́льным сухадо́льнай
сухадо́льнаю		 сухадо́льным сухадо́льнымі
М. сухадо́льным сухадо́льнай сухадо́льным сухадо́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сухадо́льны суходо́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сухадо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сухадолу. Сухадольныя сенажаці. □ Роснай блакітнай раніцай .. на заліўныя і сухадольныя лугі выехалі калгасныя касілкі. Стаховіч. // Які расце на сухадолах. А [карова] Рэпка, пакуль .. [Сцяпан] займаўся ўспамінамі, зноў пабегла на сухадольную траву. Асіпенка. // Які звязаны з выкарыстаннем сухадолаў. Сухадольнае бахчаводства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухадо́л, -а, м.

Бязводная лагчына, схіл, луг, якія атрымліваюць вільгаць толькі ад талай або дажджавой вады.

|| прым. сухадо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суходо́льный сухадо́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бага́рны, ‑ая, ‑ае.

Сухадольны, без штучнага арашэння. Багарнае земляробства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лугава́тка ’прадаўгаваты вузкі сухадольны луг’ (Юрч.) — адпрыметнікавае ўтварэнне з фармантам ‑атк‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 149). Да лугі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лугава́тка Прадаўгаваты, вузкі сухадольны луг (Мсцісл. Юрч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

раўчаві́на́ Мелкі сухадольны равок, пракапаная канаўка (Слаўг.). Тое ж раўча́г (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ручаві́на

1. Перасыхаючая рэчка; сухадольны равок (Слаўг.).

2. Самае хуткае цячэнне (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)