сухаве́рхі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сухаве́рхі |
сухаве́рхая |
сухаве́рхае |
сухаве́рхія |
| Р. |
сухаве́рхага |
сухаве́рхай
сухаве́рхае |
сухаве́рхага |
сухаве́рхіх |
| Д. |
сухаве́рхаму |
сухаве́рхай |
сухаве́рхаму |
сухаве́рхім |
| В. |
сухаве́рхі (неадуш.)
сухаве́рхага (адуш.) |
сухаве́рхую |
сухаве́рхае |
сухаве́рхія (неадуш.)
сухаве́рхіх (адуш.) |
| Т. |
сухаве́рхім |
сухаве́рхай
сухаве́рхаю |
сухаве́рхім |
сухаве́рхімі |
| М. |
сухаве́рхім |
сухаве́рхай |
сухаве́рхім |
сухаве́рхіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сухаве́рхі, ‑ая, ‑ае.
З сухой верхавінай. Заўзята і гучна барабаніў у сухаверхае дрэва дзяцел. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суха...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) сухі (у 1 знач.), які мае адносіны да сухасці (у 1 знач.), напр.: сухавей, сухалюбівы, сухаядзенне;
2) з сухім (у 3 знач.), у сухім выглядзе, напр.: сухапрасаваны, сухасалёны, сухафрукты;
3) з сухім (у 4 знач.), напр.: сухабокі, сухаверхі, сухарукі, сухастой.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сухаве́ршнік ’дзяцел’ (Мат. Гом.). Відаць, ад сухаве́рх ’дрэва з засохлым верхам’, сухаве́рхі ’які мае сухі верх (пра дрэва)’ (Сл. ПЗБ), што да сухі і верх ’верхавіна’. Параўн. іншую назву сухарык, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)