су́ха

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
су́ха сушэ́й найсушэ́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́ха нареч., в знач. сказ. су́хо;

с. абысці́ся з го́сцем — су́хо обойти́сь с го́стем;

на ву́ліцы с. — на у́лице су́хо;

у мяне́ с. ў го́рле — у меня́ су́хо в го́рле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́ха,

1. Прысл. да сухі (у 10, 11 і 12 знач.).

2. безас. у знач. вык. Пра адсутнасць вільгаці ў паветры. Устронцы каламі забілі Сімху і падпалілі яго хату. Было ўжо суха і горача. Ад гэтай хаты занялася другая, трэцяя — і пажар выкаціў амаль увесь гарадок. Лобан. // Пра адсутнасць вады, вільгаці дзе‑н. Пад густымі абамшэлымі лапамі елкі было суха, утульна. Лынькоў. Цяпер затое суха ў боце, Бо пад нагой зімовы лёд. Астрэйка.

3. безас. у знач. вык. Пра адчуванне сухасці (у роце, горле). [Завішнюк] пачуў, што голас у яго стаў сіпаты, пачуў яшчэ, што горка ў роце і суха — не павярнуць языком. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́ха прысл.

1. вык безас. trcken;

на ву́ліцы су́ха es ist trcken; es rgnet nicht;

2. перан. trcken, kalt, hrzlos

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суха...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) сухі (у 1 знач.), які мае адносіны да сухасці (у 1 знач.), напр.: сухавей, сухалюбівы, сухаядзенне;

2) з сухім (у 3 знач.), у сухім выглядзе, напр.: сухапрасаваны, сухасалёны, сухафрукты;

3) з сухім (у 4 знач.), напр.: сухабокі, сухаверхі, сухарукі, сухастой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́ха Суша, сухое месца (Жытк., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

су́ха-суху́сенька

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
су́ха-суху́сенька - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́хаа́суха

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
су́хаа́суха - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́хо нареч., безл., в знач. сказ., прям., перен. су́ха;

су́хо разгова́ривать с ке́м-л. су́ха размаўля́ць з кім-не́будзь;

у меня́ в го́рле су́хо у мяне́ ў го́рле су́ха;

су́хо-на́сухо су́хаа́суха;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dryly

[ˈdraɪli]

adv.

су́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)