супаста́ўны, -ая, -ае.

Такі, які можа быць супастаўлены з чым-н.

Супастаўныя паняцці.

|| наз. супаста́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супаста́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. супаста́ўны супаста́ўная супаста́ўнае супаста́ўныя
Р. супаста́ўнага супаста́ўнай
супаста́ўнае		 супаста́ўнага супаста́ўных
Д. супаста́ўнаму супаста́ўнай супаста́ўнаму супаста́ўным
В. супаста́ўны (неадуш.)
супаста́ўнага (адуш.)		 супаста́ўную супаста́ўнае супаста́ўныя (неадуш.)
супаста́ўных (адуш.)
Т. супаста́ўным супаста́ўнай
супаста́ўнаю		 супаста́ўным супаста́ўнымі
М. супаста́ўным супаста́ўнай супаста́ўным супаста́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

супаста́ўны сопостави́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

супаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць супастаўлены з чым‑н. Супастаўныя цэны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супаста́ўны vergléichbar

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сопостави́мый супаста́ўны, супараўна́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)