сумясці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ме́сціцца; зак.

1. Супасці ўсімі пунктамі пры накладанні (пра лініі, фігуры).

Два трохвугольнікі сумясціліся.

2. Аказацца адначасова, сумесна існуючым у кім-, чым-н.

У характары гэтага чалавека сумясціліся самыя розныя рысы.

|| наз. сумяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сумясці́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. суме́сціцца суме́сцяцца
Прошлы час
м. сумясці́ўся сумясці́ліся
ж. сумясці́лася
н. сумясці́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сумясці́цца сов. совмести́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумясці́цца, ‑месціцца.

Зак. да сумяшчацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумясці́цца

1. (супасці) zusámmenfallen* vi (s); kongru¦ént sein;

2. (злучыцца) sich veréinigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сумяшча́цца гл. сумясціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

совмести́ться сумясці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сумяшча́цца гл. сумясціцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сумяшча́цца несов., возвр., страд. совмеща́ться; см. сумясці́цца, сумяшча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

створи́ться

1. уст. зачыні́цца, счыні́цца;

2. спец. сумясці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)