су́мачны гл. сумка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́мачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́мачны су́мачная су́мачнае су́мачныя
Р. су́мачнага су́мачнай
су́мачнае		 су́мачнага су́мачных
Д. су́мачнаму су́мачнай су́мачнаму су́мачным
В. су́мачны (неадуш.)
су́мачнага (адуш.)		 су́мачную су́мачнае су́мачныя (неадуш.)
су́мачных (адуш.)
Т. су́мачным су́мачнай
су́мачнаю		 су́мачным су́мачнымі
М. су́мачным су́мачнай су́мачным су́мачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

су́мачны су́мочный;

с. замо́к — су́мочный замо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́мачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сумкі (у 1 знач.), сумачкі.

2. Які мае адносіны да сумкі (у 2 знач.). Сумачныя звязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

1. Выраб са скуры, тканіны і пад., прызначаны для нашэння чаго-н.; торба.

Прадуктовая с.

С. для гародніны.

2. У некаторых жывёл: поласць, складка скуры на жываце мацеры, дзе даношваецца і развіваецца дзіцяня.

С. кенгуру.

3. У анатоміі: орган, які мае выгляд полага мяшэчка са злучальнай тканкі (спец.).

Сардэчная с.

|| памянш. су́мачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 1 знач.).

|| прым. су́мачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́мочный су́мачны; то́рбачны; ка́йстравы; см. су́мка​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)