сульгі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сульгі́н
Р. сульгі́ну
Д. сульгі́ну
В. сульгі́н
Т. сульгі́нам
М. сульгі́не

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сульгі́н, ‑у, м.

Лекавы сродак з групы сульфаніламідных прэпаратаў, які ўжываюць пры кішачных інфекцыях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сульгін 8/581; 10/116; 11/61

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

сульгі́н

[ад лац. sul(fur) = сера + (аналь)гін]

лекавы прэпарат з групы сульфаніламідных сродкаў, які ўжываюць пры кішачных інфекцыях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)