сука́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сука́ны сука́ная сука́нае сука́ныя
Р. сука́нага сука́най
сука́нае
сука́нага сука́ных
Д. сука́наму сука́най сука́наму сука́ным
В. сука́ны
сука́нага
сука́ную сука́нае сука́ныя
Т. сука́ным сука́най
сука́наю
сука́ным сука́нымі
М. сука́ным сука́най сука́ным сука́ных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сука́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сука́ны сука́ная сука́нае сука́ныя
Р. сука́нага сука́най
сука́нае
сука́нага сука́ных
Д. сука́наму сука́най сука́наму сука́ным
В. сука́ны
сука́нага
сука́ную сука́нае сука́ныя
Т. сука́ным сука́най
сука́наю
сука́ным сука́нымі
М. сука́ным сука́най сука́ным сука́ных

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́каны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. су́каны су́каная су́канае су́каныя
Р. су́канага су́канай
су́канае
су́канага су́каных
Д. су́канаму су́канай су́канаму су́каным
В. су́каны (неадуш.)
су́канага (адуш.)
су́каную су́канае су́каныя (неадуш.)
су́каных (адуш.)
Т. су́каным су́канай
су́канаю
су́каным су́канымі
М. су́каным су́канай су́каным су́каных

Кароткая форма: су́кана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сука́ны

1. прич. су́ченный; см. сука́ць 1;

2. прил. сучёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́каны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сукаць.

2. у знач. прым. Скручаны, звіты суканнем. Тэлефонныя правады — што тыя суканыя ніткі з белай ваты, калматыя, тоўстыя, па пальцу. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́ченный прич., су́чёный прил. су́каны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -сука́ны; зак., што.

Развіць, распусціць (скручанае).

Р. плётку.

|| незак. рассу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -а́ны і -су́каны; зак., што.

1. Ссукаць, перасукаць усё, многае.

П. усю пражу.

2. і без дап. Сукаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Су́кань, су́конь ’суконная пража’ (ТС). Дэрыват ад суканы < сукаць (гл.) з суф. ‑ь; ‑о‑, відаць, гіперкарэктнага паходжання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мулінэ ’баваўняныя або віскозныя штапельныя каляровыя ніткі для вышывання’ (ТСБМ). З рус. мулине́ ’тс’, якое з франц. moulinetсуканы’ < mouliner ’сукаць шоўк’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)