сука́ны
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | сука́ны | сука́ная | сука́нае | сука́ныя | 
		
			| Р. | сука́нага | сука́най сука́нае
 | сука́нага | сука́ных | 
		
			| Д. | сука́наму | сука́най | сука́наму | сука́ным | 
		
			| В. | сука́ны сука́нага
 | сука́ную | сука́нае | сука́ныя | 
		
			| Т. | сука́ным | сука́най сука́наю
 | сука́ным | сука́нымі | 
		
			| М. | сука́ным | сука́най | сука́ным | сука́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сука́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | сука́ны | сука́ная | сука́нае | сука́ныя | 
		
			| Р. | сука́нага | сука́най сука́нае
 | сука́нага | сука́ных | 
		
			| Д. | сука́наму | сука́най | сука́наму | сука́ным | 
		
			| В. | сука́ны сука́нага
 | сука́ную | сука́нае | сука́ныя | 
		
			| Т. | сука́ным | сука́най сука́наю
 | сука́ным | сука́нымі | 
		
			| М. | сука́ным | сука́най | сука́ным | сука́ных | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
су́каны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | су́каны | су́каная | су́канае | су́каныя | 
		
			| Р. | су́канага | су́канай су́канае
 | су́канага | су́каных | 
		
			| Д. | су́канаму | су́канай | су́канаму | су́каным | 
		
			| В. | су́каны (неадуш.) су́канага (адуш.)
 | су́каную | су́канае | су́каныя (неадуш.) су́каных (адуш.)
 | 
		
			| Т. | су́каным | су́канай су́канаю
 | су́каным | су́канымі | 
		
			| М. | су́каным | су́канай | су́каным | су́каных | 
		
Кароткая форма: су́кана.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
сука́ны
1. прич. су́ченный; см. сука́ць 1;
2. прил. сучёный
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
су́каны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад сукаць.
2. у знач. прым. Скручаны, звіты суканнем. Тэлефонныя правады — што тыя суканыя ніткі з белай ваты, калматыя, тоўстыя, па пальцу. Пташнікаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
су́ченный прич., су́чёный прил. су́каны;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
рассука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -сука́ны; зак., што.
Развіць, распусціць (скручанае).
Р. плётку.
|| незак. рассу́кваць, -аю, -аеш, -ае.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
пасука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і -сучу́, -су́чаш, -су́ча; -а́ны і -су́каны; зак., што.
1. Ссукаць, перасукаць усё, многае.
П. усю пражу.
2. і без дап. Сукаць некаторы час.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
*Су́кань, су́конь ’суконная пража’ (ТС). Дэрыват ад суканы < сукаць (гл.) з суф. ‑ь; ‑о‑, відаць, гіперкарэктнага паходжання.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
Мулінэ ’баваўняныя або віскозныя штапельныя каляровыя ніткі для вышывання’ (ТСБМ). З рус. мулине́ ’тс’, якое з франц. moulinet ’суканы’ < mouliner ’сукаць шоўк’.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)