сука́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сука́льны |
сука́льная |
сука́льнае |
сука́льныя |
| Р. |
сука́льнага |
сука́льнай сука́льнае |
сука́льнага |
сука́льных |
| Д. |
сука́льнаму |
сука́льнай |
сука́льнаму |
сука́льным |
| В. |
сука́льны (неадуш.) сука́льнага (адуш.) |
сука́льную |
сука́льнае |
сука́льныя (неадуш.) сука́льных (адуш.) |
| Т. |
сука́льным |
сука́льнай сука́льнаю |
сука́льным |
сука́льнымі |
| М. |
сука́льным |
сука́льнай |
сука́льным |
сука́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сука́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для сукання. Сукальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сука́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.
Прылада для насуквання нітак на цэўкі.
|| прым. сука́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сука́ць, сучу́, су́чаш, су́ча; су́каны; незак., што.
1. Звіваць некалькі нітак у адну.
С. дратву.
2. чым. Перабіраць, матляць нагамі (пра малых дзяцей).
Хлопчык суча ножкамі.
|| зак. ссука́ць, ссучу́, ссу́чаш, ссу́ча; ссу́каны (да 1 знач.).
|| наз. сука́нне, -я, н.
|| прым. сука́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Сукальная машына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)