назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сужыцця́ | |
| сужыццю́ | |
| сужыццём | |
| сужыцці́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сужыцця́ | |
| сужыццю́ | |
| сужыццём | |
| сужыцці́ |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. Сумеснае жыццё ў адной кватэры (
2. Інтымныя, пазашлюбныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Сумеснае жыццё, сумеснае існаванне.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
1. (сумеснае існаванне) Zusámmenleben
2. (сумеснае жыццё па-за шлюбам) wílde Éhe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
нало́жніцтва, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
konkubinat, ~u
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
канкубіна́т
(
1) не аформлены юрыдычна шлюб у старажытнарымскай дзяржаве;
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сожи́тельство
1. суме́снае жыццё;
2. (половая связь)
3. (половая связь) знахо́джанне ў пазашлю́бнай су́вязі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pożycie
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)