Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Verbum
анлайнавы слоўніксу́д
‘установа’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| су́д | суды́ | |
| суда́ | судо́ў | |
| суду́ | суда́м | |
| су́д | суды́ | |
| суда́мі | ||
| судзе́ | суда́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ця́жба, -ы,
Спрэчка двух бакоў перад
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арбітра́ж, -у,
Вырашэнне спрэчак не судовага характару арбітрамі, трацейскім
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абвінава́чаны, -ага,
Той, каму прад’яўлена абвінавачанне.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́судзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазасудо́вы, ‑ая, ‑ае.
Які адбываецца не ў судзе, прымаецца не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыгаво́р, -у,
1. Рашэнне, вынесенае
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sue
sue for a divorce пада́ць на разво́д
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ця́жба, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)