судко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судко́вы |
судко́вая |
судко́вае |
судко́выя |
| Р. |
судко́вага |
судко́вай судко́вае |
судко́вага |
судко́вых |
| Д. |
судко́ваму |
судко́вай |
судко́ваму |
судко́вым |
| В. |
судко́вы (неадуш.) судко́вага (адуш.) |
судко́вую |
судко́вае |
судко́выя (неадуш.) судко́вых (адуш.) |
| Т. |
судко́вым |
судко́вай судко́ваю |
судко́вым |
судко́вымі |
| М. |
судко́вым |
судко́вай |
судко́вым |
судко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
судко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да судна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
судкі́, -о́ў.
Прыстасаванне для пераноскі ежы ў выглядзе некалькіх каструль, пастаўленых адна на адну і змацаваных агульнай ручкай.
Абед у судках.
|| прым. судко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
судко́вый судко́вы; см. судо́к.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)