суди́ться

1. (вести тяжбу) судзі́цца;

всю жизнь суди́лся то с одни́м, то с други́м усе жыццё судзі́ўся то з адны́м, то з другі́м;

2. страд. судзі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

судиться

Том: 33, старонка: 47.

img/33/33-047_0269_Судиться.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

судзі́цца несов., возвр., страд. суди́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)