судакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Дадатковы даклад іншай асобы па якіх-н. пытаннях асноўнага дакладчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

судакла́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. судакла́д судакла́ды
Р. судакла́да судакла́даў
Д. судакла́ду судакла́дам
В. судакла́д судакла́ды
Т. судакла́дам судакла́дамі
М. судакла́дзе судакла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

судакла́д м. содокла́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

содокла́д судакла́д, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

koreferat, ~u

м. судаклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)